Pierwszy z wielu kaprysów Pendereckiego – pełen barw popis oboju.
Arkadiusz Krupa, obój
Polska Orkiestra Sinfonia Iuventus
Krzysztof Penderecki, dyrygent
DUX 1274
Po kilku utworach orkiestrowych, dzięki którym zdobył europejski rozgłos, Krzysztof Penderecki chciał sprawdzić również możliwości solowych instrumentów. Seria koncertów i kaprysów na skrzypce, wiolonczelę czy tubę dawała mu także później wytchnienie od wielkich form wokalno-instrumentalnych i symfonicznych. Capriccio powstawało równolegle z Pasją. W połowie czerwca kompozytor ukończył scenę „O crux ave”, a już początkiem lipca gotowe było Capriccio – wirtuozowska kompozycja napisana dla wybitnego szwajcarskiego wirtuoza oboju, i zarazem kompozytora, Heinza Holligera. Podobnie jak w pisanej w tym samym czasie Pasji wg św. Łukasza Penderecki połączył tu nowoczesne techniki kompozytorskie z bardziej konwencjonalnymi gestami. Utwór rozwija się w żywym dialogu krótkich motywów między instrumentem solowym a smyczkami.