Niedole Fausta Socyna
Faust Socyn, urodzony w 1539 roku w Sienie, kwestionował w swoich pismach dogmaty Trójcy Świętej i grzechu pierworodnego. Od 1579 roku przebywał w Krakowie, współpracując z odłamem protestantyzmu – wspólnotą braci polskich. W Europie jednak przybierała na sile kontrreformacja. W 1598 roku studenci spalili książki Socyna, a jego samego niemal wrzucili do Wisły – uratował go wykładowca Marcin Wadowita. Włoch postanowił schronić się w Lusławicach, nie odzyskał jednak zdrowia i zmarł w 1604 roku. Nawet po śmierci nie zaznał spokoju: gdy nadeszła epidemia cholery w 1873 roku, miejscowi księża nakazali mieszkańcom wrzucić kości heretyków do Dunajca.