Kantatowy hołd Pendereckiego na 3000. rocznicę założenia Jerozolimy.
Kompozytor nawiązał w tej części VIII Symfonii do dwóch swoich wcześniejszych utworów: Psalmów Dawida (1958) – jednej z pierwszych dojrzałych kompozycji – oraz Stabat Mater (1962). W De profundis także użył trzech czterogłosowych chórów i wykorzystał zasady renesansowego kontrapunktu. „Z głębokości wołam do Ciebie, Panie” rozbrzmiewa zaraz po wyznaniu przez sopran – w poprzednim fragmencie Siedmiu bram Jerozolimy – wiary i wierności wobec świętego miasta. Czysto wokalny charakter przynosi uspokojenie po gęstych symfonicznych brzmieniach. Zapewnia katharsis.